Co na rabaty? Byliny o długim kwitnieniu w ogrodzie

Byliny, w odróżnieniu od większości roślin jednorocznych, mają stosunkowo krótki okres kwitnienia i zwykle kojarzą się z konkretną porą roku.

Jednak także w tej grupie można znaleźć gatunki o stosunkowo długim kwitnieniu, lub też powtarzające kwitnienie. Oto byliny o długim kwitnieniu.

Warto bliżej poznać gatunki bylin o długim kwitnieniu i wprowadzić na rabaty. Z pewnością sprawdzą się w różnych kompozycjach i wydłużą ich atrakcyjność.

Polecamy atrakcyjne, długo kwitnące byliny w naszym sklepie

Dyskretny urok

Przez całe lato kwitnie krwawnik pospolity (Achillea millefolium). Dorasta do 70 cm wysokości i tworzy białe kwiatostany. I chociaż dziko rosnący gatunek nie każdego jest w stanie zachwycić, to odmiany ogrodowe o koszyczkach w kolorze czerwonym, karminowym, ceglastym i różowym, to prawdziwe odkrycie ostatnich lat. Zachwycają kolorami, obfitością kwitnienia i niewielkimi wymaganiami. Krwawniki okazale prezentują się w większych plamach, tworząc mocne, wyraziste akcenty w kompozycjach. Są szczególnie polecane do ogrodów naturalistycznych, ładnie wyglądają np. w zestawieniu z ostróżką, mikołajkiem, pysznogłówką, liliowcem lub złocieniami.

Długo kwitnie kępiasta trzykrotka Andersona (Tradescantia ×andersoniana) dorastająca do 50–60 cm. Jej prawdziwą atrakcją są rzadko spotykane 3-płatkowe kwiaty, szeroko otwarte podczas słonecznej pogody. Odmiany kwitną od maja do września w kolorach niebieskim, różowym, fioletowym i białym. Dla trzykrotki trzeba przeznaczyć stanowisko słoneczne lub półcieniste, w miarę urodzajne.

Prawdziwym długodystansowcem wśród bylin jest driakiew kaukaska (Scabiosa caucasica), która swoje główkowate kwiatostany w odcieniach liliowo-niebieskich rozwija sukcesywnie od czerwca do jesieni.

Byliny o długim kwitnieniu – promienne koszyczki

Od lipca do września kwitnie słoneczniczek szorstki (Heliopsis helianthoides). Ta słoneczna bylina spokrewniona ze słonecznikami osiąga wysokość 1,5 m. Barwa kwiatostanów może być żółta lub pomarańczowa. Okazałe i bardzo wartościowe są rudbekie, jeżówki i nachyłki wielkokwiatowe. Te spokrewnione ze sobą byliny są bardzo popularne i ciekawe dzięki wielu nowym odmianom.

Rudbekia błyskotliwa (Rudbeckia fulgida) dorasta do 50–80 cm i mocno się rozkrzewia. Latem rozwijają się duże kwiatostany, osiągające nawet 12 cm średnicy. Żółte, zewnętrzne kwiaty języczkowe i brunatne, wypukłe środki złożone z kwiatów rurkowych, tworzą koszyczki, osadzone na szczytach pędów.

Wyjątkowo długo kwitną odmiany nachyłka wielkokwiatowego (Coreopsis grandiflora) bo aż od VI do X. Szczególnie wartościowa jest pełna odmiana ’Sunray’, najładniej wyglądająca w małych grupach.

Jeżówka purpurowa (Echinacea purpurea) kwitnie w podobnym okresie, ale wprowadza na rabaty inną kolorystykę. Zewnętrzne kwiaty języczkowe, czyli tzw. płatki mają kolor purpurowy bądź różowy i często są mocno wygięte do dołu. Gatunek ten doczekał się również wielu atrakcyjnych odmian o zdumiewających nieraz kolorach i kształtach kwiatostanów. Gatunki te nie są wymagające i rosną właściwie na każdej glebie ogrodowej, jednak najładniejsze są na glebach żyznych, odpowiednio wilgotnych i nieprzesychających w okresie letnim. Stanowisko powinno być nasłonecznione lub lekko ocienione.

Byliny o długim kwitnieniu – strzeliste i smukłe

Spośród takich bylin warto mieć na rabatach trytomy, liatry, kłosowce i przetaczniki, kwitnące od VII do jesieni.

• Trytoma groniasta (Kniphofia uvaria) wprowadza do ogrodu klimat tropikalny. Maczugowate kwiatostany są w ciepłych kolorach: żółtym, pomarańczowym oraz czerwonym. Trytoma wymaga stanowisk ciepłych i słonecznych. Lubi gleby wilgotne.
• Liatra kłosowa (Liatris spicata) preferuje stanowiska słoneczne, ale suche. Jej maczugowate kwiatostany są w kolorze różowym, a kwiaty rozwijają się w nich począwszy od góry.
• Kłosowiec (Agastache) to mniej znana, silnie krzewiąca się bylina, dorastająca do 60–70 cm. Liście i łodygi wydzielają przyjemny zapach mięty. Proste pędy zakończone są kłosami lawendowych lub białych kwiatów. Kwiaty są chętnie odwiedzane przez motyle. Rośliny dobrze rosną na stanowiskach słonecznych i przeciętnych glebach ogrodowych.
• Przetacznik kłosowy (Veronica spicata) ma kwiaty niebieskie, zebrane w gęste wyprostowane grona. Jego odmiany występują także w innych kolorach, np. białym, ciemnoniebieskim lub różowym.

Byliny o długim kwitnieniu – wielki rozmiar

Jednym z najbardziej okazałych i długo kwitnących gatunków jest z pewnością sadziec purpurowy (Eupatorium purpureum). To olbrzymia bylina, dorastająca nawet do 2 m, tworząca purpurowe kwiaty zebrane w szczytowych kwiatostanach. Najlepiej rośnie na stanowisku słonecznym, na glebie bardzo wilgotnej, o zwiększonej zawartości wapnia.

Byliny powtarzające kwitnienie

Warto wspomnieć też o bylinach powtarzających kwitnienie. Nie kwitną one non stop przez kilka miesięcy, ale przycięte nisko po przekwitnięciu, powtarzają kwitnienie pod koniec lata oraz jesienią. Zaliczamy tu np. niebiesko kwitnącą ostróżkę ogrodową (Delphinium cultorum) o smukłych pędach kwiatostanowych czy szałwię omszoną (Salvia nemorosa) o kłosokształtnych, fioletowych kwiatostanach, chętnie odwiedzanych przez pszczoły i trzmiele. Popularna i mało wymagająca jest także kocimiętka Faassena (Nepeta ×faassenii), której pędy i liście pokryte są gęstymi, srebrnymi włoskami. Podczas kwitnienia wygląda naprawdę pięknie.

Jak komponować byliny długo kwitnące?

Byliny długo kwitnące nie mają jakiegoś wyjątkowego przeznaczenia na rabatach. Łączymy je z innymi gatunkami, trzymając się typowych zasad, czyli dobierając gatunki pod względem stanowiska, wysokości, pokroju oraz kształtu i koloru kwiatostanów.

Aby dobrze kwitły

Przede wszystkim trzeba im zapewnić odpowiednie do wymagań stanowisko. To podstawa! Dzięki ogromnemu bogactwu gatunków, można dobrać byliny właściwie do każdego zakątka, od suchego, sadząc np. liatrę, do podmokłego, w którym doskonale czują się np. sadziec lub zawilec. W okresach suszy należy pamiętać o podlewaniu. Kwitnieniu sprzyja też nawożenie nawozami wieloskładnikowymi, o zwiększonej zawartości fosforu i potasu. Można zastosować nawozy o spowolnionym działaniu, np. 3–4-miesięczne lub specjalne nawozy, tzw. „na kwitnienie”, które rozsypujemy wokół roślin. W celu przedłużenia kwitnienia niektórych gatunków i zwiększenia jego intensywności, m.in. u rudbekii, jeżówki lub driakwi poleca się usuwanie przekwitniętych kwiatostanów.

 

Inni czytali również:

Hortensje, jakie wybrać i jak pielęgnować

Odmiany hortensji – te znane i mniej znane

Krzewy powtarzające kwitnienie

Wysiew kwiatów w kwietniu – które gatunki będą najlepsze?

Rośliny do ogrodu na słońce i cień

Kolorowe liście i kwiaty do zacienionych miejsc w ogrodzie

 

 

 

Źródło: miesięcznik „działkowiec”

Fot. Shutterstock.com