Pigwowiec – ozdobny i owocowy
Rzadko można znaleźć gatunek, który łączy w sobie walory ozdobne, użytkowe, małe wymagania glebowe i tolerancję na warunki miejskie.
A takie właśnie cechy posiada wciąż niedoceniany lub niewykorzystany w pełni pigwowiec.
Sprawdź e-booki dostępne w ofercie naszego sklepu:
W szkółkach najczęściej można spotkać odmiany dwóch gatunków: pigwowca japońskiego, okazałego i ich mieszańce (np. pigwowiec pośredni). Jest to krzew (1-2,5 m wysokości) o dużych walorach dekoracyjnych, zwłaszcza w okresie kwitnienia i owocowania. Najbardziej ozdobne są duże kwiaty barwy czerwonej, pomarańczowej i rzadziej białej lub łososioworóżowej, które rozwijają się pod koniec IV razem z liśćmi na pędach 2-letnich i starszych. Niestety, pędy są cierniste. Mało cierni ma odmiana ‘Cido’.
Pigwowiec – gdzie sadzić?
Najczęściej pigwowce są sadzone pojedynczo i prowadzone w naturalnej formie krzewu lub w małych grupach w towarzystwie tawuł, irg, berberysów, pięciorników i żylistków. Nowe odmiany zaskakują często pastelowymi barwami, a nawet kwiatami pełnymi. Mogą być również sadzone jako roślina okrywowa lub wykorzystane do obsadzania skarp. Odmiana ‘Cido’ jest uznawana za samosterylną i powinna być sadzona w pobliżu innej odmiany.
WARTO WIEDZIEĆ
- Pigwowiec jest mrozoodporny.
- Nie ma dużych wymagań glebowych, ale preferuje gleby gliniasto-piaszczyste, żyzne, szybko nagrzewające się, o odczynie od lekko kwaśnego do lekko zasadowego.
- Mimo płytkiego systemu korzeniowego, dobrze znosi suszę, ale nie toleruje zasolenia gleby i przesadzania w starszym wieku.
- Na stanowisku słonecznym kwitnie obficiej niż w półcieniu.
- Również silnie cięte krzewy kwitną i owocują słabiej. Krzewy nie wymagają silnego i regularnego cięcia, ale dobrzy znoszą ten zabieg. Można zatem wycinać tylko pędy uschnięte, stare i niekształtne lub silnie ciąć i formować z pigwowców żywopłoty i szpalery. Krzewy mogą być cięte wczesną wiosną lub po kwitnieniu.
Moc owoców pigwowca
Owoce dojrzewają we IX i X. Są jajowate, gruszkowate lub jabłkowate, twarde, zielonkawe, żółte lub z delikatnym rumieńcem. Najbardziej plenne i o największych owocach są odmiany mieszańcowe: ‘Tamara’ (czerwone kwiaty), ‘Gold Calif’ (białoróżowe) i ‘Maksym’(jasnoróżowe).
Owoce pigwowca są bardzo aromatyczne, ale ich miąższ jest kwaśny, cierpki i nadaje się głównie na przetwory. Świeże owoce można kroić w plastry i używać do herbaty zamiast cytryny. Owoce zawierają garbniki, kwasy organiczne, pektyny i witaminę C i B oraz sole mineralne: Fe, Mg, P i Cu. Można je przeznaczyć na doskonałe nalewki, syropy, likiery, galaretki, soki, kwaskowate dżemy lub oryginalne kompoty, a nawet ocet. Mogą być także suszone. W środku owocu znajdują się duże komory nasienne z licznymi brązowymi nasionami. Trzeba je usunąć podczas przygotowywania przetworów. Przetwory z pigwowca wykorzystywane są w leczeniu przeziębień, łagodzeniu kaszlu, wzmacnianiu odporności.
Przepis z pigwowcem
Syrop i konfitura z pigwowca
(z 1 kg owoców i 1 kg cukru nierafinowanego)
Owoce umyć, oczyścić z gniazda nasiennego i pokroić na drobne kawałki. Następnie ułożyć w słoiku, przesypując warstwy owoców cukrem. Można ugnieść wszystko tłuczkiem od moździerza. Słoik zakrywamy gazą i zostawiamy w temperaturze pokojowej na 3 dni, 2-3 razy dziennie mieszając zawartość. Syrop zlewamy do butelek i wstawiamy do lodówki. Owoce przekładamy do garnka o grubym dnie. Dodajemy ¼ szklanki wody i cukier i smażymy 20 minut – uzyskujemy w ten sposób konfiturę. Jeszcze gorącą konfiturę przekładamy do wyparzonych słoików.
Inni czytali również:
Ogórki w ogrodzie – najlepsze odmiany i sposoby uprawy
Rośliny do ogrodu na słońce i cień
Źródło: miesięcznik „Mój Ogródek”
Fot.: Shutterstock.com