Łubiny – gatunki i uprawa

Kwitnące, strzeliste łubiny to niesamowity widok, na długo zapadający w pamięć. Jeśli dodamy do tego ogromną paletę barw – już wiemy, że musimy je mieć w ogrodzie.

Charakterystyczne są ich kwiatostany – szczytowe grona lub kłosy złożone z licznych motylkowatych kwiatów, chętnie odwiedzanych przez owady, m.in. pszczoły i trzmiele. Podobnie jak inne rośliny motylkowe, łubiny wzbogacają  glebę w azot. W naszych warunkach klimatycznych uprawianych jest kilka gatunków, w tym jednoroczne i bylinowe. Łubiny mają skromne wymagania uprawowe oraz długi okres kwitnienia.

Warto sprawdzić sezonową dostępność łubinów w naszym sklepie www.dzialkowiecsklep.pl

Łubiny na jeden rok

Spośród gatunków sezonowych znaczenie ma łubin ogrodowy (Lupinus mutabilis). Dorasta nawet do 100–150 cm. Barwa kwiatów może być różowa, fioletowa, purpurowa w różnych odcieniach, uprawiane są także odmiany dwubarwne. Kwitnie od lipca do jesieni. Spotykany w ogrodach jest także łubin mieszańcowy (L. hybridus). Osiąga 80–90 cm wysokości. Kwitnie od lipca do późnej jesieni. Barwy kwiatów są podobne do łubinu ogrodowego. I jeszcze łubin letni (L. hartwegii). Pochodzi z Meksyku, dorasta do 50 cm wysokości. Kwitnie od lipca do października.

Łubiny na lata

Byliną jest łubin trwały (L. polyphyllus). Chociaż nie jest gatunkiem rodzimym, można go spotkać na przydrożach i nasłonecznionych zboczach. Kwitnie od czerwca do lipca. Dorasta do wysokości 100–130 cm. Typowym kolorem kwiatów jest niebieski, ale dzięki licznym odmianom, kwiaty mogą mieć kolor biały, kremowy, żółty, pomarańczowy, czerwony, różowy, fioletowy, morelowy. Spotykane są także dwukolorowe.

Na uwagę zasługuje rasa ‘Minarette’, dorastająca do 50 cm. Bardzo popularne są mieszańce Russela, powstałe ze skrzyżowania kilku gatunków. Odmiany te mają wyjątkowo piękne kwiatostany, poza tym są spotykane wśród nich zarówno karłowe (osiągające 50–60 cm), jak i wysokie (90–120 cm).

Co lubią łubiny?

• Rozwijają się najlepiej w pełnym słońcu, ewentualnie lekkim półcieniu.
• Nie mają szczególnych wymagań w stosunku do podłoża, dobrze rosną na glebach lekkich, piaszczystych i przepuszczalnych oraz umiarkowanie wilgotnych.
• Po kwitnieniu gatunków bylinowych powinniśmy jedynie przyciąć przekwitnięte pędy z zawiązującymi się nasionami. Pobudzi to rośliny do powtórnego kwitnienia pod koniec lata. Kilka pędów można pozostawić, by pozwolić rozsiać się nasionom. W przyszłym roku uzyskamy z nich młode roślinki.

Gdzie sadzić łubiny?

Łubiny kochamy za to, że wprowadzają swojski i sielski klimat. Doskonale nadają się do tworzenia grup rabatowych, pasują do ogrodów wiejskich i naturalistycznych. Dobrze wyglądają w sąsiedztwie kwiatów łąkowych, np. firletek, maków, bławatków, krwawników, rumianków i nachyłków. Warto jest sadzić je obok roślin bujnie rosnących i kwitnących w pełni lata, które zasłonią ewentualne puste miejsca, gdy staną się mniej atrakcyjne po kwitnieniu.

Aby było więcej…

Nasiona gatunków jednorocznych wysiewamy bezpośrednio do gruntu, punktowo, pod koniec kwietnia lub na początku maja. Nie znoszą przesadzania, gdyż ich system korzeniowy jest palowy i wyjątkowo głęboki. Gatunki wieloletnie rozmnaża się też zwykle z nasion, wysiewając je punktowo na rozsadniku. Dopiero wiosną następnego roku ostrożnie sadzimy je na właściwe miejsce na rabatach. Możliwe jest także rozmnażanie wegetatywne, z fragmentów starszych roślin – przez podział oraz sadzonki, jest jednak rzadko stosowane.

To jest ciekawe

Rodzaj łubin (Lupinus) należy do rodziny bobowatych i obejmuje około 200 gatunków. Występują one w warunkach naturalnych głównie w krajach śródziemnomorskich, Afryce Północnej oraz w wielu rejonach Ameryki. Można je spotkać w widnych lasach, na suchych łąkach i suchych, skalistych zboczach. Są łubiny jednoroczne, bylinowe, a nawet wysokie zimozielone krzewy.

 

 

Inni czytali również:

Czas żywopłotów (dodatek online do artykułu opublikowanego w drukowanym wydaniu miesięcznika „Mój Ogródek”)

Kserofity – rośliny przyszłości (dodatek online do artykułu opublikowanego w drukowanym wydaniu miesięcznika „Mój Ogródek”)

Maliny – odmiany i uprawa

Rośliny okrywowe – zalety i dobór do uprawy

Murarka ogrodowa – superpszczoła

Groźne gatunki roślin obcego pochodzenia

 

 

 

 

Źródło: miesięcznik „działkowiec”

Fot. Shutterstock.com