Jeżówka z własnego siewu

W styczniowym “Działkowcu” bohaterką jednego z artykułów jest jeżówka purpurowa, w którym opisujemy jej znaczenie lecznicze. Ma ona dużo właściwości prozdrowotnych. Podajemy w artykule także przepis na nalewkę z ziela lub korzeni jeżówki.

Na naszym portalu przeczytacie dodatkowo o tym jak uzyskać jeżówkę z siewu i jak ją pielęgnować.

Jeżówka purpurowa – siew i sadzenie

Jeżówka purpurowa może być uprawiana z siewu bezpośrednio do gruntu, jak i z rozsady. Nasiona wymagają stratyfikacji, a więc okresu przechłodzenia przez minimum 1−2 miesiące. Najlepiej jesienią wysiać nasiona do skrzyneczki lub doniczki i wystawić na zewnątrz, aby mogły przejść okres chłodów. Gdy nie mamy takiej możliwości, można nasiona wymieszać z wilgotnym piaskiem lub ziemią do wysiewów, włożyć do plastikowego woreczka i trzymać w lodówce (temp. 2−3°C) przez 2 miesiące, co jakiś czas otwierając woreczek na kilka minut.

Przechłodzone nasiona należy wysiać na zagony na pocz. IV (wschody trwają 3−4 tygodnie). W przypadku nasion wysianych jesienią do skrzyneczek, czekamy na ich wschody i później możemy je przepikować. Produkcję rozsady można rozpocząć w III, a sadzić rośliny na miejsce stałe w momencie wytworzenia kilku liści właściwych. Jeżówkę należy sadzić/siać w miejscach, w których będzie mogła rosnąć przez kilka lat, nie wymagając przesadzania, którego nie lubi (co 40 cm). Jeśli rośliny będą wymagały przesadzenia, należy na wiosnę wykopać tak dużą bryłę korzeniową wokół rośliny, jak tylko będzie to możliwe i od razu przesadzić w nowe miejsce. Jeżówka bardzo łatwo produkuje samosiejki, w tym celu wystarczy zostawić kilka nieściętych nasienników.

Jeżówka – pielęgnacja

Jeżówka zakwita najczęściej w drugim roku uprawy. W sprzedaży często można dostać rośliny dwuletnie, które powinny zakwitnąć w roku posadzenia. Jeżówka rozpoczyna kwitnienie w VII, jeżeli chcemy przedłużyć i zwiększyć kwitnienie, po przekwitnięciu przytnijmy pędy do liścia, przy którym widać pączek gotowy do pęcznienia i pękania.

Jeżówkę atakuje niewielka ilość szkodników. Czasami liście mogą być zainfekowane przez choroby grzybowe. Jednak z reguły nie są to takie problemy, które wymagałyby zastosowania środków ochrony roślin. Rośliny korzystnie reagują na nawożenie organiczne, dobrym nawykiem jest coroczne (późną jesienią lub wczesną wiosną) obłożenie gleby wokół nich rozłożonym kompostem. Jeżówka dobrze znosi niskie temperatury, bardziej niebezpieczne w okresie zimy jest ryzyko gnicia korzeni w ciężkiej, gliniastej ziemi. Jeżówka wymaga systematycznego podlewania, ale toleruje okresowe niedobory wody.

 

 

 

 

Fot. Shutterstock.com