Jak się pozbyć ślimaków z ogrodu?

W ostatnich latach ślimaki były wyjątkowo uciążliwe, a w niektórych ogrodach stało się problematyczne ich zwalczanie. Jak się pozbyć ślimaków z ogrodu?

Ze względu na nocny tryb życia nie są początkowo zauważane, a powodowane przez nie uszkodzenia roślin przypisywane są innym szkodnikom. Przeważnie jedynym, widomym znakiem ich obecności są uszkodzenia roślin oraz pozostawione na podłożu i roślinach ślady śluzu.

W naszym sklepie mogą Państwo znaleźć produkty wspomagające starania w celu pozbycia się ślimaków z ogrodu:

• Granulowany preparat Bros Snacol 05GB
• Mieszanka roślin odstraszających ślimaki 

Niegroźne gatunki ślimaków

Spośród wielu rodzimych gatunków ślimaków większość spełnia ważną rolę w przyrodzie, przyczyniając się do rozkładu resztek organicznych. Tylko nieliczne gatunki są szkodnikami warzyw i kwiatów. Niestety, ze względu na możliwość szybkiego namnożenia się potrafią w krótkim czasie stworzyć poważne zagrożenie dla uprawianych roślin.

W polu i w ogrodach spotykane są ślimaki oskorupione oraz nagie. Oskorupione, jak np.: ślimak ogrodowy, ślimak gajowy, zaroślowy, zaroślarka pospolita, winniczek – nie mają większego znaczenia jako szkodniki. Mogą lokalnie powodować uszkodzenia roślin, ale ich pojawienie się najczęściej wynika z bliskiego sąsiedztwa ich naturalnych siedlisk.

Zagrażające uprawom gatunki ślimaków

Ślimaki nagie wyrządzają znaczne szkody przez cały sezon wegetacyjny, ale najwięcej wiosną, z dużą ilością opadów oraz niższą temperaturą. Największym zagrożeniem dla roślin są ślimaki należące do kilku rodzin: ślinikowate (np. ślinik ogrodowy, wielki, zmienny, luzytański); pomrowiowate (np. pomrów wielki, pomrów żółtawy); pomrowikowate (pomrowik polny i mały).

Ślimaki te osiągają wielkość od 20 mm (pomrowik mały) do nawet 20 cm (pomrów wielki). Są bardzo płodne – w ciągu życia jeden osobnik może złożyć nawet 400–700 jaj. Dorastają wiosną i latem, dlatego też powodują w tym okresie najwięcej zniszczeń. Uszkadzają zarówno wschody, rozsadę, jak i starsze rośliny. Najchętniej zjadają stożki wzrostu i liścienie. W starszych roślinach wygryzają w liściach dziury, powodując niekiedy całkowity gołożer.

Jak się pozbyć ślimaków z ogrodu?

Działania profilaktyczne

Polegają np. na likwidacji potencjalnych miejsc bytowania i kryjówek. Częste uprawki mechaniczne gleby ograniczają liczebność tych szkodników. Wzruszanie gleby poprzez grabienie, motyczenie pozwala na wyeliminowanie, zwłaszcza młodych osobników oraz jaj, które wyrzucone na powierzchnię szybko wysychają i giną.

Zbieranie i wyłapywanie ślimaków

Poleca się na małych powierzchniach. Korzystamy przy tym z różnych przynęt i pułapek np. ustawionych skośnie do ziemi desek, kartonów, pod którymi w ciągu dnia ślimaki będą się chować. Zgromadzone tam ślimaki trzeba zbierać i niszczyć.

Stosujemy pułapki piwne (wkopane w ziemię naczynia z piwem), usypywanie barier zaporowych (na ziemię wokół chronionych roślin) – z popiołu, trocin, plew jęczmienia lub nawozów – wapna niegaszonego, kainitu lub superfosfatu (tylko przy bezdeszczowej pogodzie). Wysiewa się je wieczorem, gdy ślimaki wychodzą z kryjówek. Nawozy rozsypuje się na grządkach i ścieżkach dwukrotnie, co godzinę, aby uniemożliwić zmywanie parzących środków z ciała szkodników. Ślimaki mające kontakt z tymi substancjami giną w wyniku odwodnienia organizmu – jest ono spowodowane wydzieleniem dużej ilości śluzu potrzebnego do pozbycia się tych nawozów z ciała.

Zwalczanie chemiczne ślimaków

Stosuje się granulaty zawierające fosforan żelaza: Ferramol GR i Pełzakol GR. Po ich spożyciu ślimaki tracą apetyt, przestają żerować i schodzą z roślin do kryjówek, gdzie zamierają.

Granulaty rozsypuje się między roślinami, wieczorem, gdy szkodniki są najbardziej aktywne. Ponieważ ślimaki mogą występować jednocześnie w różnych fazach rozwojowych, poleca się 2–4-krotny zabieg co 2–3 tygodnie.

Inne preparaty do zwalczania ślimaków

Ze środków pochodzenia naturalnego poleca się preparaty zawierające pasożytnicze nicienie Phasmarhabditis hermaphrodita, np.: Nemaslug. Środki te stosuje się bezpośrednio na glebę, w zależności od nasilenia szkodnika, w dawce 0,05–0,3 mln sztuk/m² (wg zaleceń na etykiecie).

Po zastosowaniu gleba powinna być wilgotna przez minimum 2 tygodnie i mieć temperaturę na poziomie 5–20°C. Zaaplikowane do gleby nicienie aktywnie poszukują ślimaków, które giną w przeciągu 7–10 dni. Nicienie następnie przechodzą do ziemi i wyszukują kolejne ofiary.

Wrogowie naturalni ślimaków

To drapieżcy, odżywiający się mięczakami, jak i pasożyty ślimaków. W zwalczaniu ślimaków sprzymierzeńcami są drapieżne chrząszcze oraz pasożytnicze muchówki.

Ślimaki nagie wchodzą w skład pokarmu płazów (żab, ropuch), gadów (padalec zwyczajny, jaszczurka), ssaków (jeże, krety), ptaków i wielu innych zwierząt. Dlatego jednym z głównych działań w ekologicznej ochronie upraw przed ślimakami jest stwarzanie właściwych warunków dla życia i rozwoju organizmów pożytecznych.

Jak się pozbyć ślimaków z ogrodu? Warto wiedzieć jakie warunki im sprzyjają

Warunki pogodowe

Ślimaki potrzebują dużej wilgotności, co najmniej 90%, dlatego na żerowanie wychodzą wieczorem lub podczas deszczu. Najlepiej czują się w temp. 10–20°C. Źle znoszą wysokie temperatury (powyżej 30°C) oraz niskie (poniżej –3°C). Mroźna i bezśnieżna zima redukuje ich populację. Na działanie mrozu najbardziej narażone są jaja ślimaków. Osobniki młode i dorosłe mogą zimować w głębszych warstwach gruntu.

Warunki siedliskowe

Ślimakom sprzyjają dogodne warunki siedliskowe oraz dostępność pokarmu. Liczniej występują na glebach cięższych, wilgotnych, odznaczających się dużą pojemnością wodną. Lubią gleby z dużą zawartością substancji organicznej i wapnia. Ich występowaniu sprzyja stosowanie nawozów zielonych oraz niedokładne przekopywanie resztek roślinnych. Zwykle chronią się przed słońcem w ziemi, darni, pod deskami, kamieniami. Wybierają miejsca w cieniu, wilgotne, porośnięte krzewami lub chwastami. Często są to miedze, rowy przydrożne, skarpy cieków wodnych, studzienki kanalizacyjne, piwnice, kompostowniki.

 

 

 

 

 

Źródło: miesięcznik „działkowiec”

Fot. Shutterstock.com