Rośliny do ogrodu na słońce i cień
Warunki uprawy bylin w ogrodach można w dużej mierze modyfikować. Nie da się jednak w żaden sposób zastąpić słońca, którego niektóre rośliny bezwarunkowo wymagają. Rozwiązaniem jest stosowanie gatunków, które tolerują różne stanowiska, zarówno słoneczne, jak i ocienione. Oto rośliny na słońce i cień.
Niektóre z prezentowanych gatunków można kupić w www.dzialkowiecsklep.pl – dla ułatwienia podlinkowaliśmy je w tekście (nazwy gatunków wyświetlają się na zielono)
Rośliny na słońce i cień – zmienne warunki
Słońce, „wędrując” po niebie w ciągu dnia, zależnie od swojego położenia, może oświecać dane miejsce, ale o innej porze dnia okrywa je cień. Również drzewa i krzewy, które z czasem powiększają swoje rozmiary, mogą po kilku latach zacienić byliny wymagające stanowiska w pełni nasłonecznionego. Niekiedy pojawia się potrzeba przesadzenia jakiegoś gatunku ze stanowiska słonecznego w inne miejsce, nieco ocienione. Aby nie martwić się wpływem zmiennego środowiska na rośliny, warto od razu posadzić gatunki bardziej elastyczne pod tym względem.
rośliny na słońce i cień – na co zwróć uwagę?
Budynki, drzewa i krzewy znajdujące się w pobliżu nasadzeń roślinnych, bardzo zmieniają warunki świetlne w ogrodzie. Warto zatem, jeszcze przed posadzeniem bylin, obserwować ogród podczas „wędrówki” słońca po niebie. Wówczas będzie wiadomo, które stanowiska i w jakim stopniu są oświetlone. Łatwiej będzie wówczas dobrać odpowiednie gatunki.
Jak łączyć rośliny?
Na stanowiskach bogatych w słońce, łatwo jest stworzyć kompozycję kwitnącą od wiosny do jesieni, ze względu na duży wybór roślin. Rabaty te będą bardziej różnorodne. Natomiast, tam gdzie słońca jest mało, a wybór roślin jest ograniczony, najlepiej tworzyć grupy jednogatunkowe lub łączyć dwa trzy różne gatunki.
Jakie byliny wybierać?
Idealnym rozwiązaniem na zmienne warunki świetlne w ogrodzie, jest stosowanie bylin, które dobrze sobie radzą zarówno w słońcu, jak i w cieniu. W zależności od wymagań pod względem światła, rośliny te można podzielić na dwie zasadnicze grupy:
- Wymagające stanowiska słonecznego i półcienistego;
- Wymagające stanowiska półcienistego i cienistego.
Rośliny na słońce i do półcienia
W uprawie tych roślin światło ma duże znaczenie, choć dobrze sobie też radzą, gdy przez pewną część dnia (3–5 godz.) są ocienione. Wśród bylin jest sporo gatunków o takich wymaganiach.
Do najniższych, dorastających do około 30–40 cm wysokości, należą m.in.:
- zawilec wieńcowaty (Anemone coronaria) i wielkokwiatowy (A. sylvestris)
- gęsiówka kaukaska (Arabis caucasica)
- aster krzaczasty (Aster dumosus)
- dzwonek karpacki (Campanula carpatica)
- kuklik szkarłatny (Geum coccineum)
- kosaciec niski (Iris pumila)
- pierwiosnek ząbkowany (Primula denticulata)
- skalnica Arendsa (Saxifraga arendsii)
- pragnia syberyjska (Waldsteinia ternata)
Wśród bylin o średniej sile wzrostu (osiągające 40–60 cm wysokości) na takim stanowisku może rosnąć m.in.:
- orlik błękitny (Aquilegia caerulea), pospolity (A. vulgaris) i wachlarzowaty (A. flabellata)
- dzwonek skupiony (C. glomerata)
- aster gawędka (A. amellus)
- tojeść kropkowana (Lysimachia punctata)
- trzykrotka Andersona (Tradescantia ×andersoniana)
Natomiast spośród wysokich bylin, dorastających co najmniej do 80 cm wysokości, na stanowiskach tych dobrze będą rosły:
- aster nowoangielski (A. novae-angliae), nowobelgijski (A. novi-belgii) i wrzosolistny (A. ericoides)
- dziewanna (Verbascum) ’Caribbean Crush’
- dzwonek szerokolistny (C. latifolia) i brzoskwiniolistny (C. persicifolia)
- dyptam jesionolistny (Dictamnus albus)
- jeżówka purpurowa (Echinacea purpurea)
- wiązówka błotna (Filipendula ulmaria) i czerwona (F. rubra)
- słoneczniczek szorstki (Heliopsis helianthoides)
- liliowiec ogrodowy (Hemerocallis hybrida)
- kosaciec bródkowy (Iris germanica) i syberyjski (I. sibirica)
- łubin trwały (Lupinus polyphyllus)
- pysznogłówka dwoista (Monarda didyma)
- piwonia chińska (Paeonia lactiflora)
- floks wiechowaty (Phlox paniculata)
- rudbekia lśniąca (Rudbeckia nitida)
Dobrze poradzą tu sobie także wysokie trawy, takie jak rosplenice (Pennisetum) i miskanty (Miscanthus).
Rośliny do półcienia i cienia
W tej grupie są rośliny, które najlepiej czują się uprawiane w cieniu, przy czym przez kilka godzin dziennie – poza południem – mogą być w zasięgu słońca. Jest to grupa mniej liczna, ale bardzo cenna w kompozycjach ogrodowych.
Najniższe spośród nich, dorastające maksymalnie do 30–40 cm wysokości, to:
- brunera wielkolistna (Brunnera macrophylla)
- konwalia majowa (Convallaria majalis)
- epimedium wielkokwiatowe (Epimedium grandiflorum)
- jasnota plamista (Lamium maculatum)
- przylaszczka pospolita (Hepatica nobilis)
- tojeść rozesłana (L. nummularia)
- tiarella Wherry’ego (Tiarella wherryi)
Byliny o średniej sile wzrostu i wysokie, osiągające zależnie od odmiany co najmniej 50–60 cm wysokości, to m.in.:
- tawułka Arendsa (Astilbe arendsii)
- tawułka japońska (A. japonica)
- pluskwica groniasta (Cimicifuga racemosa)
- tarczownica tarczowata (Darmera peltata)
- funkia Fortune’a (Hosta fortunei) i Siebolda (H. sieboldiana)
Źródło: miesięcznik „działkowiec”
Fot. Shutterstock.com