Kolorowe liście i kwiaty do zacienionych miejsc w ogrodzie

Cieniste miejsca w ogrodzie zwykle są mroczne i jednolite pod względem kolorystycznym. Pod koronami drzew, na rabatach usytuowanych po północnej stronie domów, altan i ogrodzeń, niewiele jest rozjaśniających promieni słonecznych, a rośliny rosnące w cieniu najczęściej są ciemnozielone.

Możemy jednak takie zakątki rozjaśnić, zapraszając do nich byliny o różnobarwnych kwiatach i liściach, świetnie radzące sobie w takich warunkach. Jak zaaranżować rośliny do cienia?

Niektóre z opisanych roślin do cienia dostępnych jest w naszym sklepie. Wystarczy kliknąć na podświetloną nazwę, żeby zapoznać się z ofertą na www.dzialkowiecsklep.pl.

Rośliny do cienia – liściaste kobierce

W cienistym miejscu trawnik nie urośnie, a i tak o niebo lepsze zamiast niego są rośliny zadarniające. Okrywają zwartym dywanem z liści glebę, zapobiegają jej przesuszeniu, nie wymagają koszenia ani regularnego nawożenia, ograniczają rozwój chwastów. Dzięki mnogości odmian o różnobarwnych liściach, kobierce z bylin okrywowych mogą mieć najróżniejsze kolory, ozdobą są też ich kwiaty.

Idealną byliną na kobierce jest dąbrówka rozłogowa (Ajuga reptans), niska, płożąca się roślinka. Jej odmiany mają liście purpurowe (’Atropurpurea’,  ’Black Scallop’) lub wielobarwne (’Burgundy Glow ’,  ’Multicolor’,  ’Variegata’). Wśród nich rozwijają się niebieskofioletowe kwiaty w wyprostowanych kwiatostanach.

Zielono-czerwono-białe dywany uzyskamy sadząc pstrolistkę sercowatą (Houttuynia cordata), zwłaszcza jej odmiany  ’Chameleon ’ i  ’Tricolor ’.

Bardzo lubiane żurawki (Heuchera) o liściach bordowych, różowych, kremowych, czerwonych, miedzianych, cytrynowych, zielonkawych lub wielobarwnych, są świetnymi roślinami do okrywania większych powierzchni, jak też do sadzenia na rabatach. Spomiędzy barwnych liści wyrastają latem zwiewne kwiatostany.

Barwne rabaty

Jeśli marzy nam się rabata kwiatowa, ale dysponujemy tylko cienistym miejscem, nic straconego. Są gatunki, które i w takich warunkach pięknie zakwitną.

Byliny średniej wysokości, odpowiednie do cienia, to orliki (Aquilegia), tworzące na początku lata żółte, różowe, czerwone lub fioletowe kwiaty o interesującym kształcie.

Również podobne we wzroście tawułki (Astilbe), by wytworzyć dorodne, puszyste kwiatostany, nie potrzebują wiele słońca. Wśród wielu odmian kwitnących przez całe lato, spotyka się m.in. różowe, czerwone, łososiowe i białe.

W drugiej połowie lata zakwitają wysokie, nawet do 150 cm, zawilce mieszańcowe (Anemone ×hybrida) i nieco niższe od nich zawilce chińskie (A. hupehensis). Mają one różowe lub białe kwiaty.

Cieniste zakątki rozjaśni też niska brunera wielkolistna (Brunnera macrophylla) z dużymi liśćmi w biało-zielone wzory, oraz niebieskimi kwiatami, podobnymi do niezapominajek.

Bardzo łatwa w uprawie jest też kokorycz żółta (Pseudofumaria lutea) o średnim wzroście i żółtych, wydłużonych kwiatach pojawiających się przez całe lato.

Oryginalne kwiaty w kształcie malutkich serduszek w różowym lub białym kolorze, tworzą wiosną serduszka okazałe (Dicentra spectabilis), dorastające do 60 cm. Najlepiej sadzić je wśród innych roślin, gdyż w połowie lata kończą swój wzrost i zanikają.

Natomiast nieco niższe serduszka wspaniałe (D. eximia) zachowują liście przez cały sezon.

Podobne rozmiary osiąga zakwitający również wiosną omieg wschodni (Doronicum orientale) o żółtych, wyglądających jak słoneczka kwiatostanach. Jest chyba najweselszą, a przy tym bardzo łatwą w uprawie byliną do cienia.

Rośliny do cienia – leśne klimaty

Byliny charakterystyczne dla środowiska leśnego są idealnie dostosowane do życia w cieniu. Jeśli mamy odpowiednie warunki, możemy pozwolić sobie na zainspirowanie się naturą. Bardzo uroczo wyglądają kobierce bylin rozwijające się wiosną, zanim jeszcze drzewa zdążą wypuścić liście. To najlepsze miejsce dla kwitnącego na biało zawilca gajowego (Anemone nemorosa), niebieskofioletowych przylaszczek pospolitych (Hepatica nobilis), ziarnopłonu wiosennego (Ficaria verna) o żółtych, gwiazdkowych kwiatach i niebieskiej cebulicy syberyjskiej (Scilla siberica). Wśród drzew również spotyka się wysokie byliny, kwitnące latem. Pięknie przeplatają się z wysokimi trawami i turzycami, rosnącymi np. pomiędzy luźno posadzonymi drzewami iglastymi. Sprawdzą się tu orliki oraz dzwonek szerokolistny (Campanula latifolia) o kwiatach w kolorze lila, a także wysoka naparstnica purpurowa (Digitalis purpurea) o kwiatach różowych i białych. W leśnym ogrodzie nie powinno zabraknąć bardzo wysokiej (do 200 cm) kępiastej byliny o kremowych, bardzo dużych kwiatostanach, jaką jest parzydło leśne (Aruncus dioicus).

Cieniste skalniaki

Skalniak kojarzy się nam zwykle z suchym, bardzo nasłonecznionym miejscem. Ale rośliny rosnące wśród kamieni w miejscach ocienionych, zwłaszcza w pobliżu wody, robią jeszcze większe wrażenie. Poduchowato rozrastający się, otulający kamienie dzwonek dalmatyński (Campanula portenschlagiana), kwitnie wyjątkowo obficie i długo, tworząc drobne, fioletowe dzwoneczki przez całe lato. Oryginalny bożykwiat Meada (Primula meadia) można posadzić pomiędzy kamieniami, niczym klejnot o różowych kwiatach, w towarzystwie przepięknej paproci, jaką jest onoklea wrażliwa (Onoclea sensibilis).

Rośliny do cienia – o czym warto pamiętać?

• Cieniste aranżacje najlepiej jest lokalizować w miejscach, gdzie będziemy mieli okazję oglądać je z bliska, np. przy ścieżkach.
• Do zdrowego wzrostu w warunkach zacieniania, należy zapewnić roślinom dobrze uprawioną, lekką, w miarę zasobną, próchniczną glebę. Powinna być ona stale przynajmniej średnio wilgotna (regularnie nawadniana).
• Rośliny w miejscach cienistych tworzą zwykle większe liście i szerzej się rozrastają, warto więc je sadzić w nieco większej rozstawie niż na stanowiskach nasłonecznionych – mają wtedy więcej miejsca i lepszy dostęp światła.
• Rabaty projektujemy schodkowo. W centrum lub z tyłu, tuż przy ścianie lub płocie, warto sadzić rośliny najwyższe, aby miały wsparcie w czasie deszczu i podmuchów wiatru. Ku brzegowi można dobierać stopniowo byliny coraz niższe.
• Posadzenie na rabacie bylin o różnych terminach kwitnienia a także wplecenie gatunków o barwnych liściach, przedłuży jej atrakcyjność.

 

 

 

 

 

 

Źródło: miesięcznik „Mój Ogródek”

Fot. Shutterstock.com